Bekend was zijn doorzettingsvermogen, eind twintiger jaren waren de plattelandsgemeenten in het rivierengebied van West-Gelderland nog niet aangesloten op het waterleidingnet. Dankzij Tim vond ondanks hevig verzet onder de bevolking en tegenstemmers in de gemeenteraad, op 15 november 1935, de inbedrijfstelling van de waterleiding in Deil plaats. Deil was hiermee de eerste plattelandsgemeente in het rivierengebied. Inmiddels werkte Tim aan het opstellen van de statuten van een op te richten naamloze vennootschap en op 13 januari 1938 werd N.V. Waterleiding Mij. Gelderland volgens de statuten zetelend te Deil, opgericht. Pas in 1961 werd de zetel naar Rheden (Gld.) verplaatst. Tijdens de crisis in de dertiger jaren toen er grote werkloosheid heerste reisde Tim het hele land door. Hij spoorde wegenbouwers, aannemers van grondwerken en gemeenten aan om 'zijn' werklozen in dienst te nemen. Deilenaren werkten o.a. bij de inpoldering van de Wieringermeer, bij de aanleg van de A2, en bij de bouw van het Hilversumse stadhuis.
Zijn hulpvaardigheid werd geprezen, zijn soms te scherpe tong gevreesd. Tijdens een herdenking in 1958 schetste een zijner tijdgenoten hem als "die nederige, hoogmoedige, ernstige, humoristische regent". Zijn durf werd hem in de Tweede Wereldoorlog fataal, als ondergronds verzetsman werd hij gevangen genomen.
Zijn leven eindigde op 25 januari 1944 in de gevangenis van Sonnenburg (Slonsk) in het huidige Polen.
(Meer hierover in Biografieën 1939-1950: Willem Marinus)