kolff: de colve: de colve xiv: article: 1: 1
familiewapen

Article (1) taken from De Colve XIV - 2009: La Quérette (1/2)
Welcome: News Association Members De Colve Genealogy History Biographies Contact Links Search Dutch
      Intro Contents of De Colve Remarks Contribute    
< Intro Colve XIV A distant cousin in the distant South, by Oscar Endtz (CBCD XVIx2-zn) Next >
Oscar Endtz and his wife Ingrid and their two children moved to the South of France in 2003. They bought an old farm house, located at the foot of the mighty Pyrenees, the house dating back to at least 1721, and reconstructed the rather neglected main building with skilled, local craftsmen and using authentic material. At their place La Querette, they now also offer accommodation. Oscar and Ingrid love their decision to move here and thoroughly enjoy the tranquil life which does not only involve cutting wood and other hard physical labour but also includes a quiet lunch, outside in the winter sunshine, watching the deer that squatter around their estate.
(This text comes from the English Summary in De Colve XIV - below is the article in full in Dutch. Translation to follow.)
Een verre neef in het Zuiden

Oscar Endtz is de zoon van Johan Jacob Endtz en Wilhelmina Johanna Kolff. Hij heeft samen met zijn vrouw Ingrid en kinderen Suzanne en Norbert besloten om het Hollandse stadsleven te verruilen voor een boerenbestaan aan de voet van de Franse Pyreneëen [Red. De Colve].

La Querette, the family

Medio april 2002 hebben wij besloten ons leven bewust anders in te richten en de dingen te gaan doen die dicht bij ons hart liggen. Voor Ingrid betekende dat meer 'met mensen om zich heen' en 'het gezellig maken', voor mij vooral 'buiten' en 'met beesten'. We hebben onze wensen gecombineerd door te besluiten om een boerderij te gaan zoeken op het franse platteland waar we een boerenbestaan kunnen combineren met chambres d’hotes.

Inmiddels wonen we bijna zes jaar in Frankrijk, waarvan drie jaar op onze eigen boerderij “La Quérette” aan de voet van de Franse Pyreneeën (Plantaurel-gebergte) in het dunbevolkte en mooie departement de Ariège. Ons dorp Le Mas d’Azil is groot genoeg om alle faciliteiten te bieden maar klein genoeg om 'dorps' te blijven.

Buiten het dorp, aan het eind van een doodlopende weg midden in de natuur op een landgoed van 40 ha., staat onze boerderij waarvan de historie teruggaat tot vóór 1721. Toen wij het in de herfst van 2003 kochten was het nog bewoond, maar naar onze maatstaven was het toen eigenlijk onbewoonbaar. Daarom hebben wij tot na de verbouwing iets gehuurd om tijdelijk in te wonen.

Wij zijn direct begonnen met het verzamelen en afvoeren van het afval dat gedurende 40 jaar overal om de boerderij gedumpt was. Op de ergste plaatsen hebben we kubieke meter voor kubieke meter met de hand gescheiden. Uiteindelijk moesten er 7 vrachtwagens komen om alles af te voeren. Vervolgens hebben we de schuren opgeknapt, terwijl we inmiddels ook de bouwplannen voor het hoofdgebouw maakten om de bouwvergunning aan te vragen.

De verbouwing van het hoofdgebouw heeft zo’n 15 maanden geduurd en is gedaan met lokale ambachtslieden, volgens de tradities van weleer en met gebruikmaking van authentieke en rustieke bouwmaterialen. In de voormalige stallen hebben we vier grote gezellige kamers ingericht die we als chambres d’hôtes verhuren. Vooral bedoeld voor mensen die houden van rust, ruimte en natuur.