Artikel overgenomen uit De Colve XVII – 2012 – Een bewogen geschiedenis, Coby Kolff (1897-1968)

Uit Genealogie (B XVIf): Louis Charles Kolff, geb. Wassenaar 1 juni 1893, burgemeester van Wieringen 1922-(1942), 1945-1958, res.-1e luitenant art., overl. Zutphen 7 juni 1970, tr. Rheden (De Steeg) 28 aug. 1918 Jkvr. Cornelia Maria van Heurn, geb. ‘s-Hertogenbosch 13 juli 1895, overl. Zutphen 17 jan. 1967, dr. van Jhr. Nicolaas Cornelis en Jeanne Cornélie Pichot Lespinasse. Uit dit huwelijk:
1. Nicoline Cornelia Jacoba Kolff (Bestuur 1947-1950), geb. Velp 15 juni 1919, adjunct-directrice Bejaardencentrum De Bouw te Warnsveld, overl. Zutphen 21 juni 1998.
2. Jacoba Elisabeth Kolff (De Colve XVI), geb. Velp 18 juli 1921, oud-hoofd kraamafdeling Alg. Ziekenhuis Het Nieuwe Spittaal te Warnsveld, overl. Zutphen 21 febr. 2011.
3. Mr. Louis Charles Kolff (Bestuur 1954-1969), geb. Hippolytushoef 23 maart 1924, oud-gemeentesceretaris gem. Bloemendaal, oud-secretaris Kamer van Koophandel & Nijverheid Curaçao, overl. Utrecht 12 februari 2005, tr. Curaçao 13 jan. 1970 Trijntje van der Plas, geb. Katwijk aan Zee 27 dec. 1926, dr. van Cornelis en Neeltje Blonk.

Een stukje bewogen geschiedenis

Uit de toespraak van C.J. (Kees) van der Sluys, in de afscheidsbijeenkomst van Coby Kolff
Nu haar leven is geindigd wil ik u meenemen naar hoe dit leven begon.
Coby werd geboren in Velp in een – nog altijd bestaande- villa in Engelse landhuisstijl aan het Stationsplein, met de romantische naam “Rose Cottage”, als dochter van Louis Charles Kolff en Cornelia Maria van Heurn. Coby’s vader was verbonden aan de gemeentesecretarie van Velp. Coby’s Grootvader was burgemeester in Wieringen, toen een eiland in de Zuiderzee. Boeren en vissers voornamelijk waren de bewoners van deze eenzame afgelegen plek.

In november 1918 was de voormalige Duitse kroonprins, oudste zoon van de keizer, vanaf het Belgische front naar Nederland uitgeweken, waarna hem asiel was verleend en hem het eiland Wieringen als ballingsoord werd toegewezen. Toen in 1920 de burgemeestersfunctie vakant was, zag Coby’s grootvader- die zich al had terggetrokken in een villa in Epe- zijn kans schoon om nogmaals naar dit ambt te solliciteren. Een slecht betaald erebaantje en volgens Coby’s broer Louis betaalde hun grootvader van zijn burgemeesterstraktement zijn cognacrekeningen. Het was met name de ambitie van zijn vrouw, de geboren Duitse Jakoba Hageman, naar wie Coby was genoemd, die hem opnieuw naar het ambt deed solliciteren: zij wilde heel graag de gastvrouw van de Duitse kroonprins spelen. Coby’s grootouders lieten er meteen een eigen villa bouwen van on-Wieringse proporties: ‘Wiron’ genaamd aan de Elft in het hoofddorp Hippolytushoef. Deze – zou 40 jaar Coby’s ouderlijk huis zijn.

Coby’s grootvader overleed in 1922 volkomen onverwacht en haar vader volgde hem op want het Wieringer gemeentebestuur zag in de jonge, vertrouwde zoon van de overleden burgemeester, de meest geschikte kandidaat voor diens opvolging. Juist in verband met het asielverblijf van de Duise gewezen kroonprins die – op zijn zachtst gezegd- een losbol was. Binnen een familie van onberispelijke reputatie, zou de discretie verzekerd zijn. Uitlekken van losbandigheden kon de Nederlandse regering niet gebruiken. En zo had- indirect- een gebeurtenis op het wereldtoneel als het Wieringer verblijf van de Duitse kroonprins, grote gevolgen voor de verdere levensloop van het amper een jaar oude meisje uit Velp. Met haar ouders en twee jaar oudere zusje Nicolien- die haar gezel voor het leven zou blijven- vertrok Coby naar Wieringen. De reis ernaartoe was in die dagen een onderneming op zich.

Later doorkruisten andere gebeurtenissen op Wieringen het asielverblijf van de Duitse prins. Weliswaar van nationale aard maar met een internationale uitstraling: de Zuiderzeewerken. In juni 1918 was de Zuiderzeewet afgekondigd en in 1920 werd gestart met de werkzaamheden die de Zuiderzee voor eens en altijd moest veilig stellen tegen de al eeuwen durende dreiging van het water. De kroonprins kwam graag bij het jonge gezin Kolff over de vloer. Als hij kwam dineren, wilde hij nog wel eens ongegeneerd naar boven snellen om Coby en Nicolien uit bed te plukken en gekheid met ze uit te halen. De kleine zusjes Kolff kraaiden het dan uit van plezier. Ze noemden hem ‘Kootepins’ en ‘Kaiserliche Hoheit’, de laatste erfgenaam van de Duitse keizerstroon vond het allemaal best. Eind 1923 mocht hij als privépersoon naar Duitsland terugkeren.

In maart 1924 werd broer Louis Kolff geboren en ook in dat jaar werd begonnen met de aanleg van de zogenaamde Korte Afsluitdijk door het Amsteldiep, waarmee Wieringen twee jaar later zijn eilandstatus verloor en een schiereiland werd. In 1930 viel de Wieringermeer droog en er werd gestart met de lange Afsluitdijk die Wieringen met Friesland verbond. Wieringen was aan de Noord-Hollandse kant de uitvalsbasis geworden van alle activiteit en het burgemeestersgezin Kolff was hier als geen ander gezin direct getuige van. In 1932 waren de beide delen van de Afsluitdijk elkaar dusdanig genaderd dat het laatste gat, ‘De Vlieter’, op 24 mei kon worden gedicht. Coby’s ouders behoorden tot de genodigden en waren dus getuigen van dit historische moment. De Zuiderzee was niet meer. Twee fotoschilderijen van het dichten van het gat, die lange tijd als stille getuigen uit haar ouderlijk huis- overtollig- in Coby’s garage aan de Van Essenstraat hingen, vonden een aantal jaren geleden uiteindelijk hun bestemming in het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen!
Zij is bijna 90 jaar geworden.

C.J. (Kees) van der Sluys
Executeur.