< Veel bekijks als de Prins op het eiland wandelt; met hem wandelen de heer en mevrouw Kolff
Na zijn terugkeer naar Duitsland heeft de ex-kroonprins nooit
meer de vooraanstaande rol kunnen spelen die hij voor zichzelf
in gedachten had. Tot zijn dood, in 1951, leefde hij vrij
anoniem, als een soort van relikwie van een voorbije en nooit
meer terugkerende periode. Tijdens de tweede wereldoorlog
moet hij nog geprobeerd hebben enige invloed uit te oefenen
bij de Duitse autoriteiten om zijn oude vriend, burgemeester
Kolff vrij te krijgen. Deze was toen samen met andere Noord-Hollandse
burgemeesters gegijzeld in het Brabantse Haaren. Als de kroonprins
al hooggeplaatste Duitsers zoals Seyss-Inquart of Rauter hierover
heeft aangesproken, dan heeft dit in ieder geval niet het
gewenste effect gehad. De burgemeester kwam niet eerder vrij.
Bijna 80 jaar na zijn schielijke vertrek van Wieringen is
de kroonprins weer nieuws: de gemeente laat onderzoeken of
het haalbaar is het verblijf van de kroonprins op Wieringen
toeristisch uit te buiten. Gedacht wordt aan een vaste expositie
op een nog onbekende locatie en een route langs belangrijke
punten met betrekking tot het verblijf van de kroonprins.
Zoals gebruikelijk (helaas), een nog zeer prematuur plan.
Wie weet horen we er meer over en in dat geval zal het ook
op deze pagina worden vermeld.
Kolff werd geïnterneerd
door de Duitse bezetter in 1942; na de bevrijding in 1945 keerde hij
terug naar Wieringen waar hij burgemeester bleef tot 1958.
Op de website Geschiedenis
van Wieringen (Geschiedenis, WOII) staat hierover:
Op 13 juli 1942 werd de burgemeester van Wieringen, de heer Louis Charles
Kolff jr. verzocht voor een bespreking met de commissaris van de
provincie Noord-Holland naar Haarlem te komen. Aldaar aangekomen
is hij samen met 9 andere Noordhollandse burgemeesters gearresteerd
en in gijzeling genomen in het Grootseminarie van Haaren (waar nog
meer vooraanstaande burgers werden vastgehouden, net als in het
bekendere nabijgelegen St. Michielsgestel). Er werden NSB-burgemeesters
in hun plaats benoemd.
De vrouw van Kolff heeft nog geprobeerd om de vriendschap met de
ex-kroonprins van Duitsland, die voortkwam uit de periode dat de
laatstgenoemde verbannen was op Wieringen, te gebruiken om haar
man vrij te krijgen. Of dit gelukt is, is niet duidelijk. De secretaris
van de ex-kroonprins heeft een brief geschreven waarin wordt aangegeven
dat deze erg bedroefd was dat de familie Kolff nu ook te lijden
had onder het oorlogsgeweld. Hij belooft zijn invloed aan te wenden,
maar of hij dat ook gedaan heeft is onbekend.
In ieder geval is Kolff voor de bevrijding weer vrijgelaten, maar
als enige gegijzelde mocht hij niet terugkeren naar zijn woonplaats.
Van de Duitsers mocht hij zich zelfs niet in Noord-Holland begeven.
Het waarom hiervan blijft ook onbekend. |