< Veel bekijks als de Prins op het eiland wandelt; met hem wandelen de heer en mevrouw Kolff

Na zijn terugkeer naar Duitsland heeft de ex-kroonprins nooit meer de vooraanstaande rol kunnen spelen die hij voor zichzelf in gedachten had. Tot zijn dood, in 1951, leefde hij vrij anoniem, als een soort van relikwie van een voorbije en nooit meer terugkerende periode. Tijdens de tweede wereldoorlog moet hij nog geprobeerd hebben enige invloed uit te oefenen bij de Duitse autoriteiten om zijn oude vriend, burgemeester Kolff vrij te krijgen. Deze was toen samen met andere Noord-Hollandse burgemeesters gegijzeld in het Brabantse Haaren. Als de kroonprins al hooggeplaatste Duitsers zoals Seyss-Inquart of Rauter hierover heeft aangesproken, dan heeft dit in ieder geval niet het gewenste effect gehad. De burgemeester kwam niet eerder vrij.

Bijna 80 jaar na zijn schielijke vertrek van Wieringen is de kroonprins weer nieuws: de gemeente laat onderzoeken of het haalbaar is het verblijf van de kroonprins op Wieringen toeristisch uit te buiten. Gedacht wordt aan een vaste expositie op een nog onbekende locatie en een route langs belangrijke punten met betrekking tot het verblijf van de kroonprins. Zoals gebruikelijk (helaas), een nog zeer prematuur plan. Wie weet horen we er meer over en in dat geval zal het ook op deze pagina worden vermeld.

Kolff werd geïnterneerd door de Duitse bezetter in 1942; na de bevrijding in 1945 keerde hij terug naar Wieringen waar hij burgemeester bleef tot 1958.
Op de website Geschiedenis van Wieringen (Geschiedenis, WOII) staat hierover:

Op 13 juli 1942 werd de burgemeester van Wieringen, de heer Louis Charles Kolff jr. verzocht voor een bespreking met de commissaris van de provincie Noord-Holland naar Haarlem te komen. Aldaar aangekomen is hij samen met 9 andere Noordhollandse burgemeesters gearresteerd en in gijzeling genomen in het Grootseminarie van Haaren (waar nog meer vooraanstaande burgers werden vastgehouden, net als in het bekendere nabijgelegen St. Michielsgestel). Er werden NSB-burgemeesters in hun plaats benoemd.
De vrouw van Kolff heeft nog geprobeerd om de vriendschap met de ex-kroonprins van Duitsland, die voortkwam uit de periode dat de laatstgenoemde verbannen was op Wieringen, te gebruiken om haar man vrij te krijgen. Of dit gelukt is, is niet duidelijk. De secretaris van de ex-kroonprins heeft een brief geschreven waarin wordt aangegeven dat deze erg bedroefd was dat de familie Kolff nu ook te lijden had onder het oorlogsgeweld. Hij belooft zijn invloed aan te wenden, maar of hij dat ook gedaan heeft is onbekend.
In ieder geval is Kolff voor de bevrijding weer vrijgelaten, maar als enige gegijzelde mocht hij niet terugkeren naar zijn woonplaats. Van de Duitsers mocht hij zich zelfs niet in Noord-Holland begeven. Het waarom hiervan blijft ook onbekend.