marius 5.1 marokko: dag 2 (2): rabat - chefchaouen (232 km)

< vorige volgende > Kaart Dag 2 Moustapha maakt picknick Picknick Lounge hotel Madrid, Chefchaouen De inkopen worden gedaan in een moderne supermarkt: modern, jazeker, dat is deze supermarkt, zo rijden sommige personeelsleden er op rollerskates rond om zaken aan te prijzen! Alles is er verkrijgbaar - ik verwachtte niet anders - behalve alcoholische drank, of toch? Ja hoor, ook dat. Gedurende Ramadan is dat wel een bijzondere zaak: men maakt op verzoek een apart gedeelte van de supermarkt open, dat buiten de Ramadan gewoon voor iedereen toegankelijk is. Ik sta daar ook te wachten om wijn te kopen, maar als ik terugdenk aan de anderen die er ook stonden dan schaam ik me dat ik me tussen hen heb bevonden. Zo stond daar ook zo'n echte bierdrinkende Brit, die behoorlijk ongeduldig was tot dat scherm eens openging. We hoefden slechts enkele minuten te wachten... Na de inkopen vertrekken we uit Rabat richting Chefchaouen. Onderweg picknicken we dus... op een plaats waar ik niet gauw zou gaan zitten. Overal papier en andere rommel. Om ons heen drukke wegen. Maar ook dat went: en deze eerste picknick is heel gezellig. Na een lange rit, die ons onder meer door een gedeelte van het Rif gebergte voert, komen we aan in Chefchaouen. We checken in bij hotel Madrid, waar we muntthee krijgen aangeboden. De eerste muntthee, veel, heel veel kopjes van deze 'whisky-berbère' zullen nog volgen deze reis! Fiona en ik krijgen een kamer met twee hemelbedden. Prachtig! Maar ook raar, de enige kast die de kamer rijk is wordt versperd door één van de hemelbedden. Linda en Martha hebben een zelfde ervaring. De badkamer ligt vol met attributen: een groot verpakt stuk zeep, kleine hotelzeepjes en een scheermes. De andere reisgenoten hebben weer andere attributen op hun badkamer. Om zeven uur 's avonds krijgen we van Lahcen instructies voor de volgende dag. Linda, Martha, Ineke, Fiona en ik besluiten gezamenlijk te gaan eten en wij doen dat in restaurant Alladin, waar we op het dakterras eten. Een schitterend restaurant in een heel leuke plaats. Het uitzicht op het plein, maar ook naar alle andere kanten is sprookjesachtig. Na het diner maken Fiona en ik een avondwandeling door de medina. De sfeer is bedrukt: deze avond heeft Marokko een voetbalwedstrijd verloren van Tunesië, waardoor Marokko niet is gekwalificeerd voor een bepaalde voetbalmatch. Vraag me niet wat: ik weet niets van voetbal.