marius 5.1 marokko: dag 8 (1): merzouga

< vorige volgende > Kaart Dag 7, 8 Op de dromedaris De zon komt op Net na de zonsopgang in Erg Chebbi Deze dag bestaat voor mij uit twee delen: een vroeg ochtendgedeelte en de middag, wanneer we Erg Chebbi in gaan om te overnachten. Héél vroeg op (04h45), dat is moeilijk na zo'n stormachtige nacht op het dak van de Auberge. Per dromedaris een tocht door de zandwoestijn van Erg Chebbi om naar de zonsopgang te kijken. We doen dit maar met een kleine groepje: Linda, Ineke, Fiona en ik. Na een rit van ongeveer een half uur (dus niet eens zo ver) komen we in het donker op de plek waar we de zonsopgang gaan afwachten. Onze begeleider legt een kleedje neer waar we op gaan zitten. Langzamerhand vullen de zandheuvels zich met mensen, heel grappig is een heuvel achter ons, waar langs de gehele top mensen, naast elkaar, staan. En als de zon dan is opgekomen, wel, dan gaat iedereen weer weg. Wij ook, zo'n beetje als de laatsten. Bij de dromedarissen probeert de begeleider ons nog wat fossielen te verkopen. We ontdekken later, onder meer tijdens onze bergwandeling in de Dadès vallei, dat de fossielen gewoon voor het grijpen liggen. Dan rijden we rustig terug naar Merzouga, waar we om ongeveer half acht aankomen en de dag feitelijk nog moet beginnen. Ondanks allerlei plannen (zwemmen in een zwembad, etc.) blijft de groep gewoon in en rondom het hotel hangen, lezen, luieren en slapen. In de middag worden er hoofddoeken uitgeprobeerd. We mogen ze kopen, maar ze blijken erg duur: zo'n 150 Dirham (ca. 15 Euro) per stuk. We kopen ze niet, maar het uitproberen van de hoofddoeken is echt leuk. Als we dat achter de rug hebben pakken we de spullen die we nodig hebben voor het verblijf in de woestijn. Ik ben moe en voel me eigenlijk best wel rottig. Dat komt natuurlijk door die echt wel korte nacht. Wat was het: drie uur slapen: en dat met al die wind op het dak van het hotel! Ik ben er 's nachts zelfs nog op zoek gegaan naar een wc, zonder - heel dom - een lamp mee te nemen en blootsvoets. Dat werd een vreemde zoektocht... Ik voel me dus beroerd en de halve dag slapen op en naast het terras van Auberge du Sud doet daar niets aan af. Toch besloot ik die vroege ochtend mee te gaan. Zo'n tocht per dromedaris door een echte zandwoestijn wil je immers niet missen! < vorige volgende >