marius 5.1 marokko: dag 9: merzouga - gorges du dadès (255 km)

< vorige volgende > Kaart Dag 9, 10 Dromedarissen wachten om ons terug te brengen naar Merzouga De bus zit vast! Het drainagesysteem wat niet echt begrijp Lunch, Gorges du Todra Kasbah in Dadès Ondanks de woestijn wordt ons een heerlijk ontbijt opgediend! Daarna vertrekken we weer per dromedaris terug naar Merzouga. Weer zo'n heerlijke rit: ik kan de hele dag op zo'n dromedaris zitten. En wat zijn het een grappige beesten, met karakter, zoals Sayyid zegt "Ils ont leurs charactères". In de Auberge bereiden we ons voor op weer een lange busrit. Eerst rijden we terug naar de weg. Dat is een rit van zo'n acht kilometer door de woestijn, waar de route gemarkeerd is met stenen, maar daar zijn er zoveel van dat we niet steeds op de beste route zitten. Voordat we bij de verharde weg komen rijdt onze bus zich vast in het zand, nota bene met de weg in het zicht! We dragen stenen en keien aan en breken het enige struikje dat daar groeit geheel af om ook dat voor de wielen te leggen. Uiteindelijk lukt het en komt de bus los, zodat we onze reis voort kunnen zetten. Onderweg bekijken we een put die onderdeel is van een ingenieus systeem van putten om water uit de bergen, ondergronds, naar de vallei te leiden om deze te bevloeien. Ondaks uitleg middels een multomap met tekeningen en, ja, een pagina die voor Nederlandstalig publiek is bedoeld, krijg ik het niet voor elkaar het systeem te begrijpen. We komen na een paar uur rijden in de prachtige Gorge du Todra, waar je wel voor altijd zou willen blijven. We rijden de vallei binnen bij Tinerhir, waar we het eerste verkeerslicht sinds Fes tegenkomen. De vallei is groen en dat kilometers lang. Langs het dal staan tegen de berghellingen kasbahs en andere gebouwen. Moderne, grote huizen met tuinen waar je iets van kunt zien; soms kleine huisjes, dicht opeen, steeds schilderachtig klassiek. Het is een rijke omgeving. We lunchen diep in de Gorge in een leuke auberge. Van de Gorge du Todra rijden we door (na een stop bij een winkel die door Berbervrouwen wordt gerund, voor kleden) naar de Gorge du Dadès, maar eerst wordt om zes uur in Boumalne des Dadès door Moustapha en Lahcen gegeten. Wij wachten terwijl we naar een aantal honden kijken die het erg druk hebben..... een van de honden is hoog loops en een andere hond maakt daar dankbaar gebruik van. We komen aan in het leukste hotel van de hele reis. Het is een ander hotel dan op het reisplan staat. Ik weet de naam helaas niet. Het hotel ligt diep in de Gorge, direct aan de rivier (dat kan niet eens anders), eenvoudig, maar schitterende motieven en kleuren. Leuke ruimten, boven bij de kamers, en beneden een mooie eetzaal en een met ranken overdekt terras. Er wordt ons een prima maaltijd voorgeschoteld, naar ik later van de eigenaar hoorde, van louter biologische producten. We krijgen er de lekkerste soep van de hele reis, maar ook de andere gangen waren heel goed. En dan begint de muziek. Door een tweede Moustapha, die ik vanaf hier 'gids' Moustapha zal noemen, en door Raoul... Martha, Linda, Ineke en ik genieten tot laat van deze avond. We dansen, spelen muziek en proberen de heren een Nederlands lied te laten roffelen. Ook Lahcen en onze chauffeur Moustapha blijven tot laat op. Het hotel ligt hier in de Gorges du Dadès. De volgende dag roepen we vanaf de rotspunt, rechtsboven, naar Martha, die die dag in het hotel is gebleven (er is geen vergroting van deze foto). < vorige volgende >