Na om negen uur opgestaan te zijn wandelen Lotte en ik op het plein, waar gelukkig, behalve een groot aantal parkeerplaatsen en veel asfalt, ook wel wat groen is. Het ontbijt is – zeg maar – een uitgebreid continentaal ontbijt. Maar voor zes euro mag je ook niet teveel verwachten. Het is voor mij voldoende. Na het ontbijt rommel ik een beetje op mijn kamer en check ik mijn e-mails vanaf de pc bij de receptie. Daarna gaan Lotte en ik de stad verkennen.

Wat een verrassing is Parthenay. Een schattig stadje met een historisch middeleeuws centrum en de ruines van een citadel. Zeker ik had het al in beschrijvingen gelezen, maar er rondwandelen blijkt nog leuker dan verwacht. Daar komt bij dat we eerst ‘beneden’ de stad langs de rivier lopen, bij toeval trouwens, en ons, hoewel feitelijk nog in de stad, geheel buiten in de natuur wanen. Lotte zwemt er lekker. Ik geniet van de verschillende uitzichten: een drietal bruggen, voor een autoweg, een spoorlijn en een kleine voor voetgangers geven de wandeling een extra ruimtelijke dimensie.

De voetgangersbrug steken we over. Er is met honden geen rekening gehouden: de gaten tussen de plankieren zijn zo groot dat een hond er gemakkelijk met een poot tussen kan komen: toch gebeurt dit Lotte niet, ze had het al direct door en loopt snel maar zonder ongelukken de brug over. Nadat we al een uur door het groen langs de rivier hebben gelopen gaan we de stad binnen door de poort waar de bedevaartgangers ook het eerst de stad binnenkwamen. Daarna vervolgen we onze weg door de nog helemaal middeleeuwse straat waar de vele herbergen en hospitia de bedevaartgangers onderdak boden. We komen slechts een enkele passant tegen. Lotte loopt gewoon los, dat is hier geen probleem. De enkele passant heeft trouwens meestal ook een hond die gewoon los meeloopt.