Ik merk dat Lotte met al haar rennen en zwemmen nu toch wel wat moe aan het worden is en besluit dus rustig aan terug te lopen naar het hotel.
Na de wandeling probeer ik contact te krijgen met het internet vanaf mijn kamer, maar dat lukt niet, zoals al gezegd. Mails checken vanaf de computer bij de receptie lukt wel, maar ik kan er niet mijn mails van het CAS checken: de beveiligingssoftware van die pc staat dat niet toe. Niet getreurd, nadat ik boven op mijn laptop het een en ander heb voorbereid, ga ik met deze laptop naar beneden en dan lukt alles wel: ik krijg een goede verbinding met internet, kan daardoor ook inloggen op het netwerk van het CAS. Ik behandel mijn mails waar nodig, stuur een door mij gecheckt en gereviseerd document voor Saskia naar kantoor en ik beantwoord Jordi over zijn plannen aangaande Bayonne, de eerste zakelijke bestemming van mijn reis.

Dan rusten Lotte en ik op de kamer. Ik lees wat, Lotte slaapt. Rond drie uur gaan we weer uigerust en wel naar de toeristeninformatie. Ik verkrijg daar wat meer informatie over de stad. Meer rondlopen daar wil ik dan niet en we stappen in de auto om dan toch maar op zoek te gaan naar de bron van de Sèvre. De Michelinkaart ligt op de kamer in het hotel, maar ik meen genoeg kennis te hebben om dit zonder kaart te kunnen doen. Gelukkig lukt dat ook (!) zonder problemen. Ik heb de namen van twee plaatsen – één voor de bron en één na de bron – op een kaart gezien bij de toeristeninformatie en onthouden. Via een rustige weg rijden we richting Secondigny, daarna echter vóór Vernoux, dacht ik toen, moet de bron volgen. We vinden hem, maar eigenlijk pas in Vernoux, het is er wat rommelig, aan de ene kant van de weg. Je kunt er eigenlijk niet echt bij. Toch neem ik een slokje uit mijn hand, en Lotte volgt door ook iets van het water te drinken.

Dan gaan we naar de andere kant van de weg waar een speciaal park is aangelegd vanwege dit begin van de Sèvre. Het is er prachtig. Bloemen omringen het kleine beekje dat de Sèvre hier nog maar is. Gras en bosschages (wat een heerlijk woord is dit toch, voelt de bosschages gewoon als je dit schrijft) omringen de prille Sèvre. Koeien kijken wat wij daar doen. Een boer zit ons ook te aanschouwen vanaf zijn boerderij. Ik maak wat foto’s van Lotte, altijd moeilijk want ze vindt dit nog steeds eng. Toch lukt het om haar ook met haar oren recht omhoog op de plaat te krijgen. Omdat ze het eigenlijk eng vindt legt ze haar oren meestal in de nek, wat interessant, maar jammer is. We blijven er een halfuur of zoiets en we genieten. Eén van mijn doeleinden op deze reis is volbracht. Na vele jaren heb ik de Sèvre gevoeld. Ik vind dat ik mag stellen dat ik de bron heb bezocht. Hierom ben ik erg blij. Dit heb ik lang gewild en nu heb ik het gedaan. In een Volle Maan-periode, dat maakt het allemaal alleen nog maar sterker. Gelukkig is het de hele dag ook steeds maar heel mooi weer en lekker warm, maar niet te heet.